En toen brak week 3 aan, behoorlijk zwaar: ontwerp een bladzijde uit een kinderboek. Verhaal kregen we erbij. De mini was: teken een witte kat.

Dus ik helemaal los met allemaal soorten poezengezichtjes. Want dat hoort er ook bij als je kinderboeken wilt illustreren. Kan je hoofdpersoon (of dier) een beetje soepel bewegen én alle emoties uiten.

Normaal doe je daar natuurlijk een paar weken over, voor ons moest de klus in een week geklaard zijn. Even doorwerken dus.

Het verhaal heette 'De witte kat' (verrassend) en het maken was óf de voorkant van het boek óf een tussenpagina in het boek. Gelukkig was er ook een deel van het verhaal waarin een prins op zoek gaat naar zoveel mogelijk leuke hondjes. Aangezien ik meer een hondenmens ben, besloot ik daar mijn aandacht op te richten.

Het uiteindelijke resultaat zie je hiernaast. Bij de review werd nog even aangehaald dat het standpunt van mijn tekening (vanuit het perspectief van de prince in tights) een bijzonder leuke was. Jippie!

Week 2 van MATS: Home Decor.

Alle dingetjes die je in huis kunt gebruiken. Deze keer, ontwerp een bord, of meer.

Inspiratie: de bloementekening van Joep.

Ik zag het al helemaal voor me: een heel kastje met niet alleen borden maar ook bekers, theedoeken, enz, enz. Dus ik heb me heerlijk vermaakt met het 'beschilderen' van theedoeken, borden, bekers en pannenlappen. Wat een pret!

Geleerd: Maak waar JIJ (ik dus) blij van wordt. Want: People buy your joy! Dus ook: veel dansjes doen tussendoor, jezelf verwennen met lekkere potjes thee, beetje zennn links en rechts, omring je met leuke, blije spulletjes om vrolijk te worden en dat straalt vervolgens weer af in je werk.

Ja, het was een zware cursus... ;-)

Nee, ik heb geen kindje gekregen dat Mats heet. Ik heb wel een cursus gedaan die ik al heel lang wilde doen: Make Art That Sells, afgekort dus MATS.

Een cursus gegeven door Lilla Rogers, die je op deze site waarschijnlijk ook al een aantal keer hebt voorbij zien komen. Zij geeft deze cursus in 5 weken, 5 verschillende onderwerpen en het is hard werken. Het was de laatste keer dat Lilla de opdrachten live ging reviewen, dus ik dacht, ik waag de sprong. En OH! wat was dat dikke pret zeg!!

Ik heb zo'n beetje in een grot geleefd die 5 weken en daarna zat ik in een diep eenzaam dal om af te kicken, maar het was het waard!

De eerste week was het onderwerp bolt fabric. Dat wil zeggen ontwerp een stuk textiel waar de textielgekken/quilters blij van worden, veel mooie details in een patroonvorm. Maak er evt. nog wat 'coordinates' (simpelere, dus minder gedetailleerde stofjes) bij en je kunt je werk zo opsturen naar een bolt fabric company.

Maandag kwam de een mini-opdracht om alvast wat pastaatjes en pyrex pannen te tekenen, woensdag kwam de de echte opdracht en in de tussentijd werd ik platgegooid met informatie over deze markt. Prachtige voorbeelden komen voorbij, tips hoe je je opdracht het beste aan kunt pakken, tips om lekker jezelf te blijven, interviews met mensen die in deze markt werken, nog wat meer tips, nog een paar tips en aan het eind van de week een review met een paar voorbeelden van klasgenoten die het goed hadden gedaan.

Hiernaast mijn bolt fabric inzending. Geleerd: werk met een paar (7-9) kleuren, want meer kunnen de textielprinters niet aan (dat is best lastig), werk met contrasten, dus licht en donker zodat je ontwerpen er tussen de 100 andere stofjes goed uitspringen, zorg voor icons met veel mooie details.

Volgende keer week 2 van MATS: Home Décor

Als je het vorige blogje hebt gelezen, dan zie je de hele geschiedenis van hoe bij mij de poppetjes zijn geboren.

Vervolgens heb ik er een lekker druk patroontje van gemaakt. Kon ik je niet onthouden.

Poppetjes tekenen. Wat een drama is dat. Of eerder, wat kun je daar een drama van maken!

Mijn Perfecte Patty (die eigenlijk veel meer aanwezig is dan ik eigenlijk dacht..) vond alles wat ik maakte niet goed genoeg. Dat is het overigens nog steeds niet, maar nu luister ik gewoon wat minder naar mijn Perfecte Patty.

Want poppetjes, daar moest natuurlijk alles aan kloppen. Verhoudingen, ogen, neus, mooie vingers, benen recht, schoenen in verhouding, juiste nek, mooi haar, blablabla.

Tot ik laatst langs een plaatje kwam van iemand die het heel anders aanpakte. Bolletje lijf, bolletje hoofd erop, korte beentjes, armpje ergens, geen vingers, klaar. Het zag er nog leuk uit ook en het stond in een tijdschrift bij een artikel. Waar doe ik toch zo moeilijk over?! Dacht ik toen.

Dus ik ben het ook eens gaan proberen, zelfde idee maar in mijn stijl. Dus met details want daar word ik altijd zo vrolijk van. En wonder boven wonder ging dat eigenlijk best leuk. En kreeg ik er plezier in! En bij elk poppetjes probeerde ik weer wat anders en leerde ik weer wat nieuws. Hoera! Poppetjes zijn dus helemaal niet zo moeilijk.

Waarschijnlijk blijven ze nog een tijdje veranderen, maar in ieder geval is het in mijn hoofd niet meer zo moeilijk allemaal. Dat laat de droom van ooit eens een kinderboek illustreren toch weer iets dichterbij komen.